Via het Architectuurcentrum Nijmegen werd ik begin maart geïnformeerd over BouwLab Nijmegen: een tijdelijke proeftuin voor verschillende woonvormen op een prachtige locatie aan de Spiegelwaal. Iets wat me als architect erg prikkelde.
Begin juni kreeg ik de kans om dit idealistische beeld van kleiner wonen te gaan ontdekken en betrok ik de Mill Home. Wat ik wel een beetje had kunnen verwachten bij een proeftuin is dat niet alles vlekkeloos zou verlopen. Deze plek aan De Lentse Warande met het prachtige uitzicht op Nijmegen was namelijk compleet zelfvoorzienend.
De bewustwording kwam dan ook snel nadat bleek dat elektriciteit, stromend water en internet niet altijd voorhanden waren. Voelt een huis waarbij je niet 100% kunt vertrouwen op deze nutsvoorzieningen nog wel als een prettig huis? Soms leek ik te kamperen in een toeristische attractie.
Ik begon steeds beter te begrijpen waarom de evolutie van woningen zoals we die nu in Nederland kennen zo gek nog niet is. Een slaapkamer met kledingkast en een berging voor je racefiets bleken voor mij dan ook belangrijker dan ik van tevoren dacht.
Het beeld dat een Tiny house een oplossing voor veel woonproblematiek zou zijn verdween dus snel, maar dat wil niet zeggen dat het geen geweldige toevoeging kan zijn aan het woningaanbod in Nederland. Net zoals bij vele andere bouwwerken gaat het bij Tiny Houses namelijk om de ziel van de plek. De omgeving bepaalt of het project slaagt. De fijnste dagen had ik dan ook als het regende. En ook in alle rust met de zonsopgang wakker worden kijkend over de Waal richting de sympathieke skyline van Nijmegen met haar bijzondere bruggen was een waar genot.
Ik ben een woonervaring rijker en als architect weer heel wat wijzer! Architectuurcentrum Nijmegen en Fabrikaat: bedankt voor deze unieke kans!
Ward Boeijen
