Hoog // Diep
Tekst: Mieke Dings | Beeld: Anne Hopman en Politie Nijmegen
Iedereen bekijkt de stad met andere ogen. De architectuur, de openbare ruimte en sociale ruimte van Nijmegen ervaart de een op een andere manier dan de ander. Hoog // Diep gaat op pad met verschillende stadsbewoners uit alle hoeken van de samenleving. Door welke ogen zien zij de stad? Deze keer: wijkagent Michiel Kok.
“Nijmegen doet het wat mij betreft niet slecht”, zegt Michiel Kok. Hij is sinds kort wijkagent van Nijmegen-Noord en horeca coördinator. “Nijmegen is een stad met een levendig centrum en veel studenten. Dat betekent dat er winkels, horeca en fietsen in overvloed zijn. Daardoor zal er altijd criminaliteit zijn. Maar in vergelijking met veel andere steden, valt het hier reuze mee. We stonden als gemeente dan wel een paar keer in de top tien van meest criminele gemeentes, maar altijd onderin. En als stad vielen we zelfs buiten die top tien. Dat laatste geldt voor de zware criminaliteit. Best okay dus.”
Wijkagent Michel Kok | Foto: Politie Nijmegen
Volgens Kok beschikt de stad momenteel niet over echte ‘excesplekken’, maar zijn er wel verschillende ‘overlastplekken’. Kok wijst bijvoorbeeld op verschillende routes door de stad waar omwonenden de afgelopen jaren last hadden van rondscheurende of geparkeerde auto’s, waarin soms harde muziek werd gedraaid en drank of drugs werd gebruikt: de Waalkade, de Lentse Warande en de Tweede Walstraat en Van Welderenstraat. Kok: “De politie en boa’s van de gemeente krijgen dan meldingen binnen en gaan controleren en handhaven. Maar wij gaan niet over de inrichting van de openbare ruimte en wegen. Uiteindelijk is het aan het gemeentebestuur om te besluiten wat met dit soort routes en plekken te doen. In bovenstaande gevallen is besloten tot gedeeltelijke afsluiting. In de Tweede Walstraat en Van Welderenstraat gaat het nog om een proef. De eerste geluiden hierover zijn positief.”
Maar, zo benadrukt Kok: “Vaak is er sprake van een waterbedeffect. Als de overlastgevers op bovenstaande plekken niet meer zo makkelijk kunnen komen, vinden ze wel weer nieuwe plekken. De Gelderlander berichtte het afgelopen jaar regelmatig over de overlast die omwonenden van het Joris Ivensplein en Kronenburgerpark ervoeren. Nu is het daar, door de nabijgelegen raam- en straatprostitutie nooit helemaal rustig geweest, maar volgens omwonenden liep het nu de spuigaten uit.” Zoals onder meer hier te lezen is, heeft de gemeente een paar maanden geleden de horeca op het Joris Ivensplein tijdelijk gesloten en meer cameratoezicht ingezet. Er ligt een plan om ook ’s nachts betaald parkeren in te voeren. Daarnaast komt er een jeugdcoach en meer aandacht voor dak- en thuislozen. Kok: “Het is nu afwachten of dit helpt.”
“Mensen zijn geneigd te denken dat donkere steegjes criminaliteit aantrekken, omdat die hen een onveilig gevoel geven. Maar als we puur naar de cijfers kijken, vindt criminaliteit op heel veel verschillende plekken plaats."
Of de inrichting van zo’n plek nog een rol van betekenis speelt, vindt Kok een lastig te beantwoorden vraag. “Mensen zijn geneigd te denken dat donkere steegjes criminaliteit aantrekken, omdat die hen een onveilig gevoel geven. Maar als we puur naar de cijfers kijken, vindt criminaliteit op heel veel verschillende plekken plaats. En spelen ook factoren als het weer, de doorgang van evenementen of totaal onverwachte zaken als de afstand tot iemands huis een rol. Soms gebeurt er op een avond met zomerfeesten minder dan op een gewone doordeweekse avond. Het is niet ondenkbaar dat we in de toekomst nadrukkelijker zullen gaan werken met systemen die op basis van allerlei informatie kunnen voorspellen waar een inbraak of ander strafbaar feit zou kunnen gaan plaatsvinden.”
Dat inrichting ondertussen wel bij kan dragen aan het gevoel van (on)veiligheid, zal Kok niet ontkennen. “Veel mensen zouden het liefst overal verlichting zien. Maar dat is niet altijd mogelijk. Bekend is ook dat gesloten gevels of plinten niet bijdragen aan een gevoel van veiligheid. Maar zeker in een oude stad verander je zoiets niet zo een, twee, drie. Bovendien is dat ook niet de taak van de politie. Wij hebben dan wel het keurmerk veilig wonen, maar niet het keurmerk veilige wijk of stad! Uiteraard kunnen we wel, indien gewenst, de gemeente adviseren.” Die kan daarnaast ook gebruik maken van richtlijnen voor veilig ontwerp van openbare ruimte, die door de Stichting Veilig Ontwerp en Beheer (SVOB) en het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) onder de aandacht gebracht worden [zie onder andere de artikelenserie “Vijf uitdagingen voor sociaal veilig ontwerp en beheer in de huidige stedenbouw” op de website van het CCV, red.].
"Bekend is ook dat gesloten gevels of plinten niet bijdragen aan een gevoel van veiligheid. Maar zeker in een oude stad verander je zoiets niet zo een, twee, drie."
Belangrijk is volgens Kok om ons te beseffen dat criminaliteit zich steeds minder in de fysieke ruimte en meer in de digitale ruimte afspeelt. Kok: “Denk aan phishing [het stelen van gegevens via een valse webpagina, red.] of sextortion [chantage aan de hand van een seksueel getinte foto of video, red.]; daar komen steeds meer aangiftes van binnen. Daarom hebben we nu ook digitale wijkagenten. Ook de zware criminaliteit is meer digitaal gegaan. Waar grote jongens elkaar vroeger nog op afgelegen parkeerplaatsen tassen vol bankbiljetten overhandigden, volstaat nu een usb stick met bitcoins. Dat maakt criminaliteit lastiger te herkennen en op te sporen. Voorlichting, integrale samenwerking en preventie zijn daarom cruciaal.”
Comments