Met het jaarprogramma ‘Stad vol verlangen’ onderzoekt ACN hoe we de (CO2-neutrale) vlam van de stad weer hoog op kunnen laten laaien, te midden van crisisdenken en weinig aantrekkelijke zaken als stikstofregels en CO2-waarden. We gaan verleiden tot een stad die niet gebouwd is op verder, groter, meer en zelf, maar gestoeld op een fundament van dichtbij, klein, minder en samen. Centraal staan het begrip schoonheid, architectonische en stedenbouwkundige vergezichten en de rol van het verhaal.  

​

Juist het ruimtelijk domein is in staat om de toekomst te verbeelden en ons met een nieuwe biobased esthetiek te verleiden tot een duurzame toekomst. Want goed ontworpen ruimtes laten ons verwonderen, zetten aan tot creativiteit en bieden ons comfort en rust. Iconische gebouwen stralen een gevoel van trots uit en zijn dragers van een gedeelde identiteit. Architectuur en stedenbouw kunnen onze verbinding met de natuur herstellen en zo gehoor geven aan ons verlangen naar een harmonieuze relatie met de leefomgeving. En goed ontworpen publieke ruimtes zetten aan tot ontmoeting en gemeenschapszin: het zijn plekken waar we samenkomen, onze wensen delen en sociale banden versterken.

​

Wat gaan we doen?

We trappen het jaarprogramma af met een programma over Nijmegen als waterstad aan de hand van het vergezicht Nijmegen 2120, vervolgens duiken we in de betekenis van schoonheid voor architectuur en stedenbouw in het vormgeven van een nieuwe toekomst. Tijdens de uitreiking van Architectuurprijs Nijmegen bespreken we met Overtreders W het belang van het experiment, in het nieuwe format Stadszaken debatteren we over de plek van de kunstenaars en maakindustrie in de stad, en agenderen we de verlangens van alleenwonenden in de binnenstad.

 

In samenwerking met Besiendershuis lanceren we een podcast over woondromen langs het Maas-Waalkanaal en met het project ‘Gedeelde grond in Dukenburg’ onderzoeken hoe van onderop vormgegeven kan worden aan verlangens van bewoners.